میلاد حضرت معصومه

وقتی که سفره به نام کریمه هاست

مهمان چه فرق اگر شاه یا گداست

اینجا غبار هم که شوی کوه بیندت

چون میزبان اصلی سفره خود رضاست

تو صابره،عابده،معصومه،فاطمه

سجاده ات مسیر عبور فرشته هاست

در این جهان اگر که مسیحا دمی بود

می داند اینکه نام تو در نسخه اش دواست

امشب خدا به فاطمه گرم نظاره شد

چادر تکاند فلک پر ستاره شد

عطر بهار ، نسیم حریم تو

روزی نوکر است به دست کریم تو

همچون نگین طلا در کویر قم

ایران شد است مات مقام عظیم تو

فواره های صحن شما آب کوثر است

فرش تمام عرش ز جنس گلیم تو

ای دختر ملیح کاظم و ای خواهر رضا

من سائلم گدای گدای قدیم تو

شاخه نبالت مشهد و سوهان قم که هست

با چای کاظمین بنوشی شوی تو مست